Als jij een boom zou zijn, zou ik je omarmen als een koalabeertje.

De corona maatregelen brengen o.a. met zich mee dat we voorlopig nog in een sociaal isolement blijven leven. Nog langer elkaar niet aanraken, geen spontane arm om je heen als je het even moeilijk hebt, niet even gierend van de lach elkaar in de armen vallen, geen vriendschappelijke klap op de schouder. Nee niets van dit al helemaal niets. Je merkt het aan mensen dat, dat een hoge prijs is om te betalen aan corona.

Hoe mooi en fijn is dat dat wij als pedicure, schoonheidsspecialiste en masseuse jullie wel aan mogen raken, jullie mogen ‘verwennen’ tijdens het uitvoeren van een gezichtsbehandeling, pedicure of een lichaamsmassage, al is het dan ook maar heel even. Dit is dan ook wat wij graag geven aan jullie als klant, aandacht, ontspanning, verwennen en zo proberen we allemaal ons steentje bij te dragen, even een handreiking, een gebaar, klein maar zeker wel met een achterliggende gedachte.

Morgen moet ik naar een dubbele crematie van 1 van onze oudste klanten en zijn vrouw. Zij zijn twee dagen na elkaar gestorven. Verdrietig zeker, maar ook ‘mooi’ dat zij nu samen tegelijkertijd gaan. Wat natuurlijk niet kan is de familie een knuffel geven, op afstand blijven. Hoe doe je dat in zo’n situatie waar verdriet bovenaan staat? Ik denk doordat je er gewoon bent….

Blijf zorgen voor elkaar, blijf lief, samen komen we hier zeker doorheen.