Zondagavond krijg je ineens het vreselijke nieuws dat Soraya, de dochter van onze collega Gwenda is overleden. Soraya had een hersentumor die niet te genezen was en deze diagnose was vorig jaar juni gemaakt. Natuurlijk wisten wij allemaal dat dit zou gebeuren maar het komt toch onverwachts. Het intense verdriet wat je voelt als je eraan denkt daar krijg je het koud van. Je kind verliezen is het allerergste wat je als ouder kan overkomen. Woorden van troost zijn er dan ook niet, alleen maar dat we in gedachten bij hun zijn.

Op zo’n moment wordt je weer even terug gefloten om stil te staan. De zorgen van de dag zijn ineens niets meer en de toekomst laat je even voor wat het is…de tijd staat gewoon even stil en je bent in gedacht van verdriet voor wat Gwenda (en familie) moet voelen, maar dat kan je niet voelen. Wat je wel kan doen in de mensen die je dierbaar zijn extra knuffelen, vertellen dat je van ze houdt en genieten van al het moois om je heen en het leven.

Donderdag is de uitvaart, maar deze mag vanwege de covid-19 maatregelen niet bezocht worden. Wel wordt er een erehaag gemaakt bij het crematorium. Twee van ons zullen hierbij aanwezig zijn en ook een roze roos op de rouwauto leggen volgens de wens van haar ouders. Zodat zij in een overvloed van roze haar laatste rit maakt. In de salon zullen wij een kaars branden om 10.00 uur wanneer de uitvaart begint. Zo hopen wij enige troost te vinden en de familie te steunen in de grote verlies. Mocht u Gwenda en familie een sterkte kaart willen sturen kan dit naar de salon. Wij zullen zorgen dat alle kaarten bij haar terecht komen.